FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

Dit apparaat verandert plastic in eetbare paddenstoelen

Een team van Nederlandse microbiologen en Oostenrijkse ontwerpers hebben samengewerkt om een systeem te maken dat plastic afbreekt om eetbare paddenstoelen te creëren.

Een team van microbiologen en ontwerpers wil dat ons toekomstige voedsel twee keer dienst doet door afval af te breken en gelijktijdig lekkere dingen te laten groeien.

Fungi Mutarium is een prototype van een apparaat dat schimmels gebruikt om veilig en milieuvriendelijk plastic af te breken en er voor in de plaatst een donzige biomassa te laten ontstaan.

Dit is hoe het werkt: kleine stukjes dun plastic – het materiaal waaruit je boodschappentas bestaat – worden ondergedompeld in UV-licht om het te steriliseren en om te beginnen met het af breken van het plastic. Het plastic wordt vervolgens geplaatst in een kleine koker gemaakt van agar, een eetbaar en op algen gebaseerde gelatine. De kokers worden geplaatst in een 'growth spere', een koepelvormige kweekkamer.

Advertentie

Vervolgens worden vloeibare schimmelkiemen gedruppeld in de agarkoker. Na slechts een paar weken beginnen er eetbare paddestoelen te groeien die de gehele koker bedekken. Na een aantal maanden hebben de schimmels het plastic volledig afgebroken – hierdoor blijft er niets anders over dan een natuurlijke en eetbare kweek.

Video:  LIVIN Studio

De twee in Wenen gevestigde industrieel ontwerpers creëerden het mutarium in samenwerking met microbiologen van de Universiteit Utrecht. Katharina Unger, één van de ontwerpers, vertelt dat zij en haar collega geïnteresseerd waren in het werken met ingrediënten die meestal niet als eetbaar worden beschouwd. Ze werden via de Bio Art & Design award – een subsidie die wetenschappers verbindt met ontwerpers – gekoppeld aan Han Wösten het hoofd van de afdeling biologie in Utrecht. "We waren allebei heel erg geïnspireerd door het idee dat iets plastic verteert en er vervolgens een eetbare biomassa van maakt," vertelde Unger vanuit Wenen over de telefoon.

De schimmels die worden gebruikt zijn afkomstig uit het mycelium, of wortels, van oesterzwammen en de split gill champignon – de twee meest populaire champignons van de wereld. Zodra het plastic volledig is afgebroken kunnen de oogstkokers in hun geheel opgegeten worden. Ze hebben een milde smaak aldus Unger. "De smaak is in het begin zeer neutraal, maar het kan ook een beetje nootachtig en kruidig van smaak zijn. Het hangt eigenlijk echt van de stam af."

De neutrale smaak van de kokers maakt het materiaal veelzijdig. Het team heeft ook recepten gemaakt voor het serveren van de kokers die variëren van een hartige versie met zeewier en kaviaar tot een zoet gericht met perziken en yoghurt.

 Een schimmel koker met zeewier en kaviaar. Afbeelding : Paris Tsitsos, Livin Studio

Na enkele maanden van experimenten onthulde het team eerder deze maand online hun prototype. Unger en haar ontwerpstudio, Livin, hebben met hun vooruitstrevende apparaten eerder de krantenkoppen gehaald, zoals met de kweekkamer voor op het aanrecht waarin eetbare maden groeien. Ze zegt dat het doel is om bijzondere oplossingen te maken voor een breed scala aan problemen zoals voedselafval of vervuiling. Maar verwacht niet om binnen afzienbare tijd plastic-vernietigende paddenstoelen te kweken op het aanrecht in je keuken; het Mutarium bevind zich nog in de onderzoeksfase. Het maandenlange proces om de kleine stukjes af te laten breken is een groot struikelblok dat massaal gebruik in de weg staat, zegt Unger. "We weten dat er potentie is om het proces te versnellen door simpelweg de processen eromheen te optimaliseren: temperatuur, vochtigheid, we moeten het perfecte microklimaat voor deze schimmels maken om het plastic te kunnen verorberen," zegt ze. "Ook is er, al is dat meer omstreden, genetische modificatie. Wat gebeurt er als je het organisme zo aanpast dat het plastic sneller kan verwerken?" Op dit moment zijn ze op zoek naar meer financiële middelen om door te gaan met het ontwikkelen van het Mutarium. Daarnaast denken ze dat het ontwerp zelf mensen zal inspireren tot uitdagende ideeën over wat we nu eigenlijk verwachten van ons voedsel. "We waren vooral in het lab om vragen te stellen die ontwerpers zouden stellen. Op deze manier wilden we onze onderzoekers stimuleren om anders te denken over het werk wat ze doen en ook over de mogelijke toepassingen er van," zegt Unger.