Deze SimCity-megastad met 107 miljoen inwoners is een blik op onze toekomst

Reusachtige gigasteden zijn onze toekomst – ze zijn namelijk de enige uitkomst van een simpele rekensom. Wanneer je maar één aarde hebt met een oneindig groeiende populatie, plus het feit dat de economische en bevolkingscentra van de wereld continue plattelandsbevolking blijven aantrekken zijn reusachtige steden de enige uitkomst.

Een recent rapport van de Verenigde Naties stelt dit probleem aan de kaak: Dit jaar leefde ongeveer 54 procent van de wereldbevolking in stedelijke gebieden en er wordt verwacht dat dit aantal in 2050 is gegroeid naar 66 procent. Deze groei zorgt er voor dat tegen de tijd dat het 2050 is er nog eens 2.5 miljard mensen in stedelijke populaties bijkomen. Ongeveer 90 procent van deze groei zal vooral plaatsvinden in Azië en Afrika.

Hetzelfde rapport stelt ook dat in 1990 er op aarde tien megasteden van 10 miljoen mensen of meer waren. Tegenwoordig is dat aantal gegroeid naar 28 megasteden waarvan 16 zich bevinden in Azië. Een stad van deze grootte lopende houden is op zich zelf al een uitdaging, maar wat gebeurt er wanneer deze veranderen naar uitgebreide gebieden waarbij de bevolking tien keer groter is?

De bovenstaande video geeft ons een klein voorproefje, ook al is deze gebaseerd op een 11 jaar oude game. Peter Richie heeft er acht maanden over gedaan om de reusachtige stad te ontwerpen en te bouwen in de originele SimCity 4. Het eindresultaat is verbijsterend: 107.7 miljoen mensen die leven op een groot uitgespreid gebied. De volgende cijfers van Richie's virtuele stad spreken eigenlijk voor zich:

81 aaneengesloten stadsgebieden die het tot een megaregio maken
26.542 km aan geasfalteerde wegen
8.626 km aan metrolijnen
324 Elektriciteitscentrales (6.000.000 megawatt aan energie)
486 Afvalverwerkingscentrales
512 Grote watercentrales
Meer dan 2.000 basis- en middelbare scholen
81 Universiteiten
162 Hogescholen

Richie vertelde dat hij in december voor eerst op het idee kwam om een gebied voor 100 miljoen mensen te creëren zonder gebruik te maken van mods of cheats. Hij spendeerde dan ook de eerste maanden voornamelijk aan het ontwerpen van de stad, voordat hij in maart begon met het bouwen.

Het grootste voordeel aan het bouwen van een virtuele stad is dat je met een leeg blad kan starten. Wat in de realiteit natuurlijk niet zo makkelijk kan.

"Het verkeer is echt een nachtmerrie, zowel boven als onder de grond" zegt Richie. "De enorme hoeveelheid metrolijnen en metrostations zijn dan ook gedurende de hele dag in alle delen van de megastad opgestopt". En ook al zijn de wegen de hele tijd verstopt blijven de mensen ze toch stug gebruiken.

"Milieuvervuiling is onder controle" voegt Richie toe. "Sterk vervuilende gebouwen zijn gegroepeerd tussen de verschillende megasteden en ditzelfde geldt voor de vliegvelden en de energie-infrastructuur. Dit zorgt ervoor dat de inwoners het minst last hebben van de vervuiling."

Maar verplaats je nu eens in de rol van een burgemeester in een bestaande stad die sterk aan het groeien is en waarbij je niet de beschikking hebt over bijvoorbeeld een pauzeknop. Want ook al hebben we straks misschien de beschikking over robotboeren die er voor zorgen dat er voldoende voedsel is, gaat de sterke groei in de toekomst wel een aanslag plegen op de huidige infrastructuur.

Bezoek maar eens een willekeurig metropool op aarde zoals bijvoorbeeld Shanghai, São Paulo, Mumbai of New York en je zult deze problemen terug kunnen zien. Elk van deze steden heeft een sterk groeiende bevolking die een constante druk legt op energie, afvalverwerking en de infrastructuur voor vervoer. En wanneer er iets mis gaat dan gaat het ook echt heel erg mis.

Het ontwerpen van een stad voor meer mensen is naast de klimaatproblemen, zoals een stijgende zeespiegel en extreme weersomstandigheden, zeker mogelijk. Het is echter een geheel andere uitdaging om te bepalen op welke wijze nieuwe grote investeringen worden gedaan. Want zoals een stadsontwikkelaar het al eerder stelde "De grote vraag binnen al dit soort dingen is: 'wie gaat het betalen?'"

Ondertussen blijft het aantal mensen in stedelijke gebieden groeien. De VN voorspelt dat de groei in Tokio, een van de grootste steden op aarde met ongeveer 38 miljoen inwoners, tegen 2030 langzaam zal zijn afgenomen. Daar staat alleen tegenover dat steden in India en China alleen maar meer zullen groeien.

Er wordt verwacht dat de bevolking van Delhi, nu ongeveer 25 miljoen inwoners, in de komende 16 jaar nog eens zal groeien met zo'n 11 miljoen inwoners. Dit is een grote zorg, helemaal omdat de basisinfrastructuur op dit moment al een groot probleem is voor velen in de stad.

Richie zegt over zijn eigen virtuele stad "Volksdichtheid is het grootste probleem, omdat er bijna geen ruimte meer over is voor verdere ontwikkeling, de megasteden bouwen omhoog in plaats van naar buiten". "Ook al bevinden veel open gebieden zich rondom de tienduizenden metrostations blijft er toch een verlangen naar open groene ruimte bestaan."

Ondanks deze problemen zegt Richie, die naar eigen zeggen SimCity 4 al meer dan 10 jaar speelt, dat hij wel een positieve vooruitzicht ziet voor steden in de toekomst.

"Eigenlijk ben ik heel optimistisch over de toekomst van onze steden" zegt hij. "Ik denk dat wij vandaag de dag op het punt staan om zeer grote maar ook duurzame steden te bouwen waar de milieuvervuiling van tegenwoordig bijna niet meer bestaat."

Maar wanneer steden grote geurkoepels opzetten om de luchtvervuiling onder controle te krijgen, dan is het lastig om veel vertrouwen te hebben in de toekomst. Daar staat tegenover dat we ook telkens weer hebben kunnen zien dat wanneer er moeite wordt gestoken in het verbeteren van stedelijke omgevingen het ook snel een positief effect kan hebben. En wanneer de wereld langzaam maar zeker voortbeweegt naar een duurzame samenleving dan is er nog hoop. Op deze manier hoeven we niet te eindigen in nieuwe versie van de Kowloon Walled City. Maar misschien is hoop wel het laatste ding dat we nodig hebben.