FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

Deze neurowetenschappelijke app dwingt je om te interacteren met berichten

Om een bericht te lezen die met Traces verstuurd is, moet je de echte wereld in.

Dankzij sociale netwerken kunnen we vrijwel altijd in contact zijn met andere mensen. Maar neurowetenschapper Beau Lotto van de University College of Londen vind dat bestaande netwerken – Facebook, Twitter, Instagram, etc – menselijke relaties niet makkelijker maken. In plaats van gebruikers met elkaar te laten interacteren, maken ze ons passieve ontvangers van informatie.

Door zijn onderzoek naar menselijk gedrag, heeft Lotto een naar zijn mening fundamentele tegenstelling gesignaleerd. "Wat fascinerend is, is dat sociale netwerken eigenlijk niet gebouwd zijn op wat het brein als sociaal ziet," zei hij in een interview. "Ze faciliteren menselijke relaties op de manier dat ze gebruikt worden niet. In plaats daarvan, faciliteren ze een soort pauweneffect omdat ze in essentie uitzendingsmechanismes zijn." Als gevolg daarvan, blijven gebruikers onverbonden en ontkoppeld achter. Zijn onderzoek leidde hem, samen met een aantal designers van zijn bedrijf Ripple Inc, om zijn eigen messaging app te ontwikkelen, "Traces."

Advertentie

De app is een resultaat van wat Lotto neurodesign noemt: de samenwerking van neurowetenschap met design, met als doel om de gebruikerservaring te verrijken door ze een actieve deelnemer in sociale interactie te maken.

Met Traces kunnen gebruikers muziek, boodschappen, foto's en dat soort dingen (traces) achterlaten in de echte wereld. Je laat een trace achter als een augmented reality-druppel op een fysieke plaats naar keuze. De ontvanger krijgt dan een melding en de lokatie op een kaartje in de app. Als ze eenmaal binnen 100 meter zijn, kunnen ze de AR-druppel zien, bovenop de echte wereld. Als ze dichterbij komen, kunnen ze de druppel 'pakken.'

Lotto's onderzoek naar menselijk gedrag beïnvloedde de werking van de app. Een relevante observatie uit zijn werk was het belang van geschiedenis in hoe je hersenen informatie verwerken. "Alle informatie is betekenisloos; je hersenen moeten een betekenis vormen en dat doet 'ie door de geschiedenis van ervaringen," legt hij uit. Het idee is dat wanneer een Traces-gebruiker een boodschap ophaalt, ze gedwongen worden om er actief mee bezig te zijn.

Lotto focust ook op het belang van context voor het menselijke brein. Door Traces te gebruiken, kan de verzender plaats-specifieke context kiezen, waardoor ze een ervaring voor de ontvanger maken die gebonden is aan een plek. "Je maakt nu boodschappen in de echte wereld mee, waardoor de wereld de context van het bericht vormt," zei hij.

Advertentie

De app put ook uit onderzoek naar hoe hersenen relaties ontwikkelen en onderhouden. Fundamentele elementen zijn onder andere wederzijds vertrouwen en gedeelde moeite, of "synchroniciteit." "Je hebt wederzijdse betrokkenheid, vertrouwen en inspanning nodig – het moet van beide kanten komen," aldus Lotto.

Beeld: Traces

Met Traces is het niet alleen de verzender die moeite moet stoppen in het creëren van een trace; de ontvanger moet de verzender ook vertrouwen dat de trace de moeite waard is, en de moeite nemen om 'm op te gaan halen.

Onderzoek naar de app van Lotto's team bevestigde deze ideeën. Ze vergeleken twee groepen die dezelfde trace ontvingen, een via Traces, en de ander als bijlage bij een berichtje. Ze kwamen erachter dat deelnemers die de muziek via Traces kregen, de muziek beter vonden en zich meer verbonden voelden met de persoon die 'm had achtergelaten.

Dit soort neuro-ontworpen apps gaan Facebook, WhatsApp en Twitter natuurlijk niet overbodig maken. Maar Lotto ziet Traces als een brug tussen de echte wereld en technologie. Of zoals hij het idee verkocht: "Het is een van de eerste voorbeelden waarin je digitale technologie gebruikt om mensen met de fysieke wereld te laten interacteren."