De man die een kasteel 3D-printte wil nu een compleet huis uitprinten

Een jaar geleden werd ons al een 3D-geprint huis beloofd. Maar los van een onderzoeksproject/grachtenpand dat in Amsterdam wordt geprint, blijft de skyline jammer genoeg leeg van vreemde constructies en huizen die op spinnennesten lijken.

Maar in Minnesota heeft Andrey Rudenko een 3D-geprint kasteel in zijn achtertuin staan. Rudenko is na twee jaar stoeien met het idee van een geprint huis klaar met zijn kasteelproject. Hoewel dit kasteel 'slechts' een model is, is het wel geprint met cementachtig materiaal. Hij wil nu zo snel mogelijk beginnen aan een volwaardig huis van twee verdiepingen.

Rudenko vertelde me dat hij, na 25 jaar in de bouw te hebben gewerkt en daar weinig vooruitgang te hebben gezien in techniek, geïnspireerd werd door 3D-printers. "Ik ben er klaar voor om een volledig huis te printen," zei Rudenko. "Ik zoek alleen nog een plek om het te bouwen." Na een paar jaar ontwikkeling van het apparaat en testen met verschillende soorten cement, wacht hij nu op het eerste persoon die in zo'n geprint huis wil wonen en die de bouw ervan kan betalen.

In de tussentijd leent het kasteel zich als een mooi voorbeeld van wat hij ermee kan doen. Het was de bedoeling om een speelplaats te maken voor kinderen, maar zijn printer is niet gebonden aan slechts Disney-designs. "Ik houd van hedendaags design en ik zou graag iets moderners maken, maar het kasteel is leuk en de buren storen zich er niet aan," zei hij.

De buren waren in eerste instantie wantrouwig over de 3D-printer; hoewel het een kleiner prototype was, wisten ze niet precies wat ze ervan moesten denken. Ze vroegen hem of het een soort antenne was.

Rudenko's printer is geïnspireerd op ontwerpen van RepRap. Niet geheel onverwacht bleek het lastigste onderdeel een spuitmond die robuust genoeg was voor zware bouwmaterialen.

"Het is dus echt heel lastig om cement en beton door een kleine opening te krijgen," zei hij. "Beton en cement houden er niet van om door een trechter geperst te worden." Hij heeft er ongeveer een jaar over gedaan om de output van de printer werkend te krijgen, daarna moest hij nog een fatsoenlijk recept vinden voor het cement. "Het was niet makkelijk," concludeerde hij.

Net als bij een gewone 3D-printer, maar dan op grotere schaal, legt de extruder het cement in lagen op elkaar; alsof een slagroomspuit lagen op een taart legt. Het cement droogt en voilà: een vrij streperige muur. Minnesota is niet de ideale omgeving om cement te printen (cement droogt beter als het warm is), maar na een paar tests werkt het apparaat prima en staat het kasteel nog steeds overeind.

Hij schreef op zijn website dat hij bij de volgende poging het gebouw in een keer gaat printen. "Tijdens continue printen worden de lagen een stuk gelijkmatiger; alle imperfecties die nu in het kasteel zitten, komen door het stoppen en weer verdergaan met printen," legde hij uit.

Rudenko zei dat hij wel een manier heeft om een dak te maken, maar vindt het nog niet noodzakelijk om die te printen. Hij is momenteel bezig zijn printer te verbeteren op basis van de ervaring die hij heeft met zijn kasteel. Maar uiteindelijk wordt het het lastigst om de juiste vergunningen voor een huis te krijgen en natuurlijk iemand die wil betalen om erin te wonen.