Buitenaards leven zit waarschijnlijk overal, behalve bij ons in de buurt

Als er intelligent leven is in de kosmos, zal het waarschijnlijk op een plek zijn waar we niet snel gaan kunnen komen. Dat is de bevinding van de astrobioloog die voor het eerst in decennia een grote aanpassing heeft gedaan aan de wiskundige formules die de wetenschap gebruikt om buitenaards leven te ontdekken.

Deze wiskundige theorie is gebaseerd op de ​vergelijking van Drake, deze werd een halve eeuw geleden ontwikkeld om buitenaards bestaan te lokaliseren. De formule heeft echter een groot nadeel: er is geen data waar de formule op losgelaten kan worden.

Dit is allemaal veranderd vanaf het moment dat er de afgelopen jaren data binnenkwam van de Kepler-missie. We weten dat er verspreid over het universum kleine planeten ter grootte van de aarde zijn. En daarvan liggen er veel binnen een bewoonbare zone van sterren.

Astrobioloog Amri Wandel gebruikte de nieuwe Kepler-data en deed wat berekeningen om de dichtheid van leefbare werelden in onze uithoek van het universum in te schatten. Het spannende nieuws is dat er waarschijnlijk miljoenen tot miljarden van deze biotische planeten zijn in ons Melkwegstelsel.

Maar voordat we onze tassen beginnen te pakken moet er een realitycheck plaatsvinden: onze uithoek van het universum kan namelijk erg donker en kil zijn. Wandel's wiskundige theorieën laten zien dat het dichtstbijzijnde leven waarschijnlijk tien tot honderd lichtjaar van ons verwijderd is. En dat is dan nog de afstand tot een wereld van buitenaardse eencelligen, de dichtstbijzijnde intelligente wezens kunnen wel duizend lichtjaren verder liggen.

Wandel's bevindingen zullen volgend jaar de in de International Journal of Astrobiology gepubliceerd worden, maar gisteren kwam er een pre-print uit. Hij limiteerde zijn analyse tot planeten die ongeveer de grootte van de aarde hebben, en binnen een bewoonbare afstand van de dichtstbijzijnde ster liggen. Dit is de zone die niet te heet en niet te koud is voor 'aarde-achtige' organismen.

Er liggen een hoop aannames besloten in de theorie: bijvoorbeeld dat de biologie van buitenaardse wezens vergelijkbaar is aan onze fysieke benodigdheden. Als biotisch leven niet beperkt is tot aarde-achtige planeten dan zijn ijsmanen als Europa en Titan niet uitgesloten voor het herbergen van leven. Zodra dit uitgangspunt niet wordt aangehouden, wordt de kans op buitenaards leven aanzienlijk groter.

Het is belangrijk om in gedachte te houden dat Wandel zijn inschattingen maakte door één van Drake's parameters aan te passen: het aantal potentieel bewoonbare werelden. Zijn nieuwe berekeningen zeggen niks over de waarschijnlijkheid van het vinden van leven op één van deze bewoonbare werelden. Dit blijft de missende factor voor het bepalen van de afstand tot onze buitenaardse buren.

In de nabije toekomst zullen spectrale observaties van de atmosferen van exoplaneten ons toestaan sporen van leven van veraf te signaleren. Als we een paar planeten met veelbelovende biologische kenmerken kunnen vinden, kunnen we beginnen met het maken van een 'educated guess' voor de waarschijnlijkheid van leven, en dan kan onze daadwerkelijke afstand tot buitenaards leven ook helder worden.

Wat deze afstand ook mag zijn; laten we hopen dat vooruitgangen in cryonisme snel genoeg ontwikkelen om deze afstand ooit te kunnen overbruggen. Van welke kant je het ook bekijkt: het lijkt er op dat het een eindeloos langgerekte periode wordt tot dat het eerste contact gelegd kan worden.