Archeologen ontdekken mysterieus monument in Petra met satellietbeelden

Voor meer dan tweeduizend jaar heeft een immense mysterieuze structuur zich weten te verstoppen in de eeuwenoude woenstijnstad Petra.

Twee archeologen gebruikten satellietbeelden van Google Earth en dronefotografie om de omtrek te identificeren van een enorm monument begraven in de Jordaanse plaats Petra, te vinden op deUNESCO werelderfgoedlijst. Ze publiceerden hun resultaten recentelijk in American Schools of Oriental Research.

"Ik weet zeker dat over de gehele periode van twee eeuwen onderzoek [in Petra], iemand heeft moeten weten dat [deze plek] er was. Het is alleen nooit systematisch bestudeerd of gedocumenteerd," vertelde coauteur Chrostopher Tuttle, voorzitter van de commissie voor American Overseas Research Centers aan National Geographic. "Ik heb twintig jaar lang in Petra gewerkt en ik wist dat er iets zat, maar je kan dit zeker een grote ontdekking noemen."

Volgens de onderzoekers is Petra een van de best bestudeerde archeologische terreinen ter wereld. Duizenden structuren in het stadscentrum en het gebied eromheen zijn gedocumenteerd sinds het terrein voor de Westerse wereld in 1812 werd geopenbaard door de Zwitserse ontdekkingsreiziger Johann Ludwig Burckhardt. Toch is er op een of andere manier een platform van 56 bij 49 meter eeuwenlang verborgen gebleven voor archeologen.

Tuttle en zijn college Sarah Parcak, een archeoloog en Egyptoloog aan de universiteit van Alabama, denken dat het gigantische monument werd gebruikt als publieke ceremoniële structuur. Niemand heeft nog toestemming gekregen om de structuur op te graven, maar het aardewerk dat aan het oppervlak is gevonden stamt uit halverwege de tweede eeuw voor Christus. Tijdens deze periode groeide Petra uit tot een levendige handelsplaats van het eeuwenoude Arabische koninkrijk van Nabataea.

Luchtfoto's onthulden ook de omtrek van een kleiner gebouw van 9 bij 9 meter, dat ooit bovenop de structuur heeft gelegen. Ook werd er op de foto's de omtrek van een voorgevel van pilaren en een trap zien, die inmiddels zijn verdwenen.

Veel van Petra's beroemde locaties, zoals Al-Khazneh en Ragmu, werden gebouwd tussen het einde van de eerste eeuw voor Christus en de tweede eeuw na Christus, volgens National Geographic. Het bestaan van een veel ouder terrein geeft nieuw inzicht in de oudere publieke gebouwen van de stad.

Hoewel het natuurlijk een opwindende ontdekking blijft, is dit niet de eerste keer dat luchtfoto's zijn gebruikt om eeuwenoude archeologie te spotten. Parcak zelf, die graag de titel "ruimtearcheoloog" gebruikt, heeft bijgedragen aan de innovatieve toepassing van satellietfoto's en crowdsourcing om gebieden op Aarde te kunnen onderzoeken die voorheen onbereikbaar waren.

"Ik hoop dat we nog miljoenen onbekende archeologische terreinen over de hele wereld kunnen ontdekken," vertelde ze de International Business Times eerder dit jaar. "Door een online publiek wetenschappelijk platform te bouwen en door het trainen van 21e eeuwse ontdekkingsreizigers, kunnen we 's werelds verborgen erfgoed ontdekken en beschermen. Deze plekken bevatten aanwijzingen voor de collectieve veerkracht en creativiteit van de mensheid.

Ergens anders proberen onderzoekers van het centrum voor interdisciplinaire wetenschap en kunst, architectuur en archeologie aan de universiteit van California in San Diego ontdekkingen te doen uit het eeuwenoude Mongoolse rijk van Dzjengis Khan.

Met behulp van onbemande luchtvaartuigen en satellietbeelden van hoge resolutie proberen ze de verloren graftombe van de keizer Dzjengis Khan boven water te krijgen. Volgens de legende ligt de geheime graftombe van Khan ergens in het noordwesten van het tegenwoordige Mongolië verstopt, hoewel vele ontdekkingsreizigers er niet in zijn geslaagd om het te vinden.

Duizenden vrijwilligers hebben zich online aangemeld voor de collectieve jacht naar Khan's begraafplaats. Een gigantisch onderzoek dat vorig jaar werd gepubliceerd in PLoS ONE koste in totaal 3,4 jaar tijd aan onderzoek en onderzocht 6000 vierkante kilometer aan land met hulp van 2,3 miljoen deelnemers over de hele wereld. De resultaten van het onderzoek inspireerden National Geographic om een expeditie te starten die uiteindelijk het bestaan bevestigde van 55 archeologische terreinen verspreid over de Mongoolse steppe.

Amateur archeologen veranderen in echte globetrotters dankzij platforms als de Megalith Portal. Ongeveer 25.000 prehistorische en eeuwenoude terreinen kunnen hier worden doorkruist, gedocumenteerd en onderzocht. Zowel professionals en hobbyisten lijken het erover eens dat de open-access platforms een toevoeging zijn aan de archeologie. In ieder geval geeft het mensen de mogelijkheid om een passie voor ontdekking