FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

2016 breekt warmterecord na warmterecord, en we zijn pas net op de helft

Wetenschappers van NASA meldden gisteren dat afgelopen juni de warmste maand juni ooit gemeten is.

2016 is pas net voor de helft voorbij en de twee belangrijkste graadmeters voor klimaatverandering (zeetemperatuur en oppervlaktetemperatuur) zijn alweer record na record aan het breken.

Wetenschappers van NASA en NOAA, de Amerikaanse instantie die zich bezighoudt met meteorologie en oceanografie, meldden gisteren dat juni 2016 de warmste maand juni ooit gemeten is. De records vliegen je om de oren bij het lezen van deze persberichten.

Advertentie

'De warmste juni ooit voor de 34ste opeenvolgende keer.'

'Het warmste zeewater voor de 40ste opeenvolgende keer'

'Al veertien maanden achter elkaar de warmste maand ooit'

Nu is er ook nog een nieuw soort record: het was namelijk het warmste halfjaar ooit, gemiddeld 1 graad warmer dan het gemiddelde van de twintigste eeuw. In het grafiekje hieronder zie je precies hoe extreem dat is, en hoe snel het nu gaat.

Dit is een grafiek van de wereldwijde gemiddelde temperatuur van de eerste zes maanden van het jaar sinds de metingen begonnen in 1880. Beeld: NASA/GISS

Door de ongebruikelijke warmte, vooral in het Noorden waar het kwik soms vier graden hoger stond dan normaal, smelt de Noordpool sneller dan ooit. Het is niet gebruikelijk dat NASA halverwege het jaar al met temperatuurmetingen komt, zegt Walt Meier in een persbericht, een zee-ijs specialist van het NASA Goddard Institute. "Het is al een recordjaar, maar de hoogste gemiddelde temperaturen zijn gemeten in het Noorden." Het onderstaande filmpje laat dat op een griezelige manier zien.

Door die opwarming neemt het brandgevaar toe. "Vuur is echt de onbekende factor van klimaatverandering," zegt NASA wetenschapper Charles Miller. Hij doet onderzoek naar de kwetsbaarheid van de noordelijke dennenbossen, die als een kroon rond de aarde liggen. Door bosbranden kan de permafrost, de permanent bevroren ondergrond van de Russische taiga en de vlaktes van Canada, sneller dan normaal smelten. De gevolgen zijn dat methaan, een krachtig broeikasgas dat in de grond ligt ingesloten, ontsnapt en in de atmosfeer terechtkomt. Dit is een oncontroleerbaar proces, een zogenaamde negatieve feedbackloop, en niemand weet om hoeveel methaan het precies gaat.

Een deel van de extreme hitte dit jaar valt te verklaren door El Niño, een warme golfstroom die eens in de zoveel jaar de wereldwijde temperatuur omhoog krikt. Maar volgens Miller zijn we al in een dans verwikkeld met de temperatuurstijging van gemiddeld 1.5℃, de zogenoemde veilige limiet zoals die vorig in het klimaatakkoord van Parijs is vastgelegd.

"We zijn daar nog niet, maar je kan al zeggen dat we aan het spelen zijn met het scenario waar we eigenlijk pas in 2050 mee te maken zouden krijgen."