Kwallen zijn de beste dieren ooit en dit zijn elf redenen waarom

Als ik praat over kwallen (en dat gebeurt op de een of andere manier opvallend vaak) dan krijg ik daar vrijwel altijd sceptische gezichten voor terug. Onterecht, want kwallen zijn de sickste beesten op aarde EN NIEMAND WEET DAT. Om dit vooroordeel jegens het (naar mijn bescheiden mening) raarste en interessantse dier in dit bestaan voor eens en voor altijd te vernietigen heb ik hier wat feiten op een rijtje gezet. Doe er je voordeel mee.

De T. nutricula is een kwal. Een hele kleine kwal, die door een bijzonder mechanisme praktisch gezien onsterfelijk is. Onder bepaalde omstandigheden kan dit kwalletje zich terug transformeren tot poliep. Daarmee ontwijkt het beestje de dood die kwallen normaal na voortplanting wacht. In principe kan de T. nutricula dus niet dood, tenzij het op wordt gegeten door een ander dier, of anderszins op gewelddadige wijze om het leven komt. Tot dusver is deze vorm van onsterfelijkheid alleen nog maar in laboratoria waargenomen. Het is onduidelijk of ze in het wild ditzelfde gedrag ook vertonen. Maar toch. Die beesten gaan dus gewoon niet dood. Zoals Snoop Dogg in zijn goede oude tijd als rapper ooit rapte "… they don't die, they just multiply". Al ging dat natuurlijk niet over kwallen maar over Crip niggaz from the East Side, maar who cares.

Kwallen zijn praktisch water. Ze hebben geen spijsverteringssysteem, geen centraal zenuwstelsel, geen ademhalingsstelsel en geen hart- en vaatstelsel, EN TOCH LEVEN ZE. En zijn ze één van de meest succesvolle zeedieren. Als ze iets aantonen, is het dat nadenken superoverrated is. Waren we allemaal maar meer als een kwal.

Zoals hierboven genoemd, hebben kwallen vrijwel niks. Dus ook geen hersenen. Wat ze wel hebben is een netwerk van zenuwen die door het lichaam lopen. Als één van die zenuwen gestimuleerd wordt, dan geeft het een signaal af aan andere zenuwen. De kwal leeft zijn leven dus puur op reflex. Het impulsiefste dier wat er is.

Het oudste fossiel van een kwal werd in 2007 gevonden en is meer dan 500 miljoen jaar oud. Fucking oud, dus. Wat de wetenschappers het meest opviel aan de kwal, was dat die qua complexiteit vrijwel identiek was aan zijn moderne nazaat. Dat betekent dat de kwal een uiterst goed ontworpen beest is en zich dus nauwelijks aan heeft hoeven passen aan de wereld om zich heen. Toch is er wel een bizar grote verscheidenheid aan kwallen: er schijnen zo'n 30.000 verschillende soorten kwallen in omloop te zijn.

Ik heb ook ooit een keer kwal gegeten, omdat het kon. Het was niet zo lekker. Maar dat doet niks af aan hoe vet kwallen zijn! En bovendien, misschien moeten we in de toekomst allemaal kwallen eten. Altijd! Met algen. Want overbevissing en voedselschaarste enzo.

Dat wordt in ieder geval beweerd. Bij plekken in de zee waar overbevissing plaatsvindt, bloeien enorme populaties kwallen die alle viseitjes opeten, waardoor er dus minder vissen geboren worden en er dus meer kwallen geboren worden. Het zijn er soms zo veel dat visnetten aan stukken worden gescheurd, puur door het gewicht van duizenden kwallen.

Kijk hoe groot! Zo groot!

Omdat kwallen dus geen spijsverteringssysteem hebben, maar een soort zak aan de buitenkant die als maag fungeert is de ingang tegelijkertijd ook de uitgang. Efficiënt! Bij sommige vrouwetjeskwallen is de mondanus ook een vagina, waar bevruchte eicellen bewaard worden tot ze babykwalletjes worden. Mondanusvagina.

Kijk hoe mooi! Zo mooi!

Kwallen planten zich op verschillende manieren voort, en alle manieren zijn niet geil. Of tenminste, ik betwijfel dat er mensen zijn die een kwalseksfetisj hebben. Misschien in Japan, wie weet wat ze daar allemaal uitspoken. Maar goed. Kwallenreproductie mag dan niet geil zijn, het is wel fascinerend. De meeste kwallen planten zich voort als vissen. Het vrouwtje spuit eicellen de zee in, de mannetjes sperma. Die vinden elkaar… lalala, het verhaal is bekend. Het boeiende gebeurt erna pas. Een bevrucht eitje klemt zich vast aan een rots of iets anders en daar groeit dan een poliep, een soort plant. Die soort van plant groeit beetje bij beetje uit tot een langwerpig ding met tentakels. Als de tijd rijp is, splitst dat langwerpige ding met tentakels zich in meerdere kwallen, wat betekent dat voor elk eitje er meerdere identieke kwallen ontstaan. Superboeiend!

Kwallen zijn duizend keer zo interessant als Albert Verlinde. Het is dus respectloos om Albert Verlinde met een kwal te vergelijken en ik wil dat je er dan ook direct mee stopt.

@Alejandrotauber

Weet je wat trouwens gezellig zou zijn? Als je ons volgt op Facebook en/of Twitter (maar liever en)