Zo zou mobiel bereik eruitzien als je het zou kunnen zien

Er zijn nu bijna evenveel mobiele telefoons in gebruik als dat er levende mensen zijn. Wat betekent dat het grootste deel van 's werelds steden bedekt zijn met een onzichtbaar netwerk van radiosignalen die al onze smsjes en telefoontjes rondsturen. En die onzichtbaarheid zal wel de reden zijn dat we daar vrijwel nooit over nadenken. Tenzij je kunstenaar Nickolay Lamm bent natuurlijk. Hij maakte deze opvallende visualisaties van hoe het eruit zou zien als we telefoonsignalen zouden kunnen zien.

Dit soort abstracte visualisaties maken is een van de favorieten dingen van Lamm. Hij maakte onlangs deze plaatjes van hoe wifi-signalen eruit zouden zien, en ook deze modellen van de gemiddelde man uit verschillende landen. En nu neemt hij dus telefoonsignalen onder handen. "We gebruiken onze telefoons de hele tijd, maar we denken nooit na over het netwerk dat ons de mogelijkheid geeft om te bellen, smsen en browsen," vertelde Lamm me.

Dus hoe werkt dat netwerk? Radiosignalen reizen van en naar basisstations met antennes, op verschillende frequenties. Elk basisstation levert bereik aan een geografisch gebied, ook wel bekend als cel. De antennes zijn weer op elkaar aangesloten om een netwerk te maken dat lijkt op een net van hexagonale cellen.

Lamm gebruikte data van antennasearch.com om de hoeveelheid basisstations per stad te berekenen, en legde toen een theoretisch hexagonaal rooster over Chicago en New York. Hij checkte ook met wat professors of zijn representatie klopten.

De onderschriften bij de illustraties geven meer technische details.

Stralingspatronen vanuit twee hypothetische basisstations bij de Capitol. De signalen zijn het sterkst midden in de stralingspatronen.

Antennes op gebouwen leveren het grootste deel van het draadloze bereik in New York. Het hexagonale patroon is een theoretisch model voor antenneplaatsing.

Hoe telefoonsignalen eruit zouden zien in de Hollywood Hills als we de elektromagnetisch straling konden zien op deze frequenties. De lange-afstandsmast straalt drie kanalen in drie richtingen uit, aangegeven door de rode, gele en blauwe stralingspatronen. Op de achtergrond zijn basisstations te zien die elk ook drie verschillende frequenties uitstralen.

Een hexagonaal rooster van basisstations is hier theoretisch gevisualiseerd voor Chicago, met stations op alle hoeken.

Bereik dat geleverd wordt door een basisstation op het Herbert C. Hoover Building in Washington D.C. Hexagonale cellen zijn op de achtergrond te zien.