De Soundtrack Van Spookslot

Het interview met Wouter is het gevolg van een mail die ik kreeg van Niels en deze jongeman werkt voor Netwerk in Aalst. Je leest het goed: Aalst. Ergens in het industrieterrein van die stad ligt een interessant kunstencentrum/concerthal waar veel optredens gebeuren en tentoonstellingen en andere dingen die je in directe lijn zeker en vast niet met Aalst zou associëren. Je hebt er vast al van gehoord want ieder jaar gaat aldaar in maart ook het Kraakfestival door. Belletjes die rinkelen? Dus, Niels stuurde een mail omdat er op 7 april iets leuk gaat gebeuren, namelijk Mauro gaat op een banjo spelen en Wouter Vanhaelemeesch gaat hem vergezellen. Ze zijn verre van de hoofdact. Ik denk dat de naam Daniel Higgs het grootst op de affiche staat. Figuurlijk dan, want als je de affiche erbij neemt (hij staat hieronder), zie je dat Netwerk in koeien van letters staat, met op nummer twee de titel van het evenement: Haunted Inbox. Op nummer drie staat AudioMER. Dat is het label van Wouter die de avond gecureerd heeft. Tweede naam in kleine letters, Ancient Battery Hiccup, is het project van Wouter en Mauro waarbij laatstgenoemde halfgod dus een banjo gaat hanteren. Het gaat allemaal erg spookachtig worden. Dat kon je al afleiden uit het grafisch werk van de affiche alsook de naam. De illustratie is trouwens ook van Wouter, denk ik. Hij is in de eerste plaats obscure illustrator en in de tweede plaats muzikant.

Ik sprak met hem af aan de ingang van de Zoo van Antwerpen. Romantischer kan haast niet. Vervolgens wandelden we naar de cafetaria van bibliotheek Permeke wat een glazen kubus is die de naam Kubus draagt. De toiletten zijn voorzien van blacklight zodat de junkies van het aanliggende Koninckplein hun ader niet kunnen vinden. We dronken koffie. Het eerste half uur ging goed waarbij alle info die ik nodig had voor dit interview gegeven werd, het uur erna werd er gepraat over Germanen, Romeinen, Visigoten en andere barbaarse volkeren die elkaar de kop ingeslagen hebben. Wouter blijkt geil te staan geschiedenis. Ik heb getranscribeerd tot 34min 45sec. Op dat moment zag ik dat het belangrijkste gezegd was.

Na het interview zette ik hem terug af aan de Zoo. We besloten een foto te trekken van hem aan de prachtige ingang van het gebouw. Ik haalde mijn camera boven, zag dat ik het geheugenkaartje vergeten was, deed alsof ik een foto nam, zei dat het "niet werkte", besloot in samenspraak met hem om in plaats van de foto, een tekening van hem te gebruiken, werd aangesproken door een 14-jarige, blonde, Hollandse del die op schoolreis was en een bundeltje vragen in haar handen hield, excuseerde mij dat ik geen idee had waar ze over aan het melken was en fietste naar huis. De foto die je hier ziet, heb ik achteraf genomen nadat Wouter mij een tekening had opgestuurd die op magische wijze van mijn computer en inbox verdwenen is. Ik kan slecht om met falingen. Erover schrijven is mijn therapie.

Vice: Mauro gaat op een banjo spelen.
Wouter Vanhaelemeesch: Hij gaat dat instrument effectief vastnemen. Ik speel op een akoestische gitaar die open gestemd is en gedowntuned. Het is het principe van metalbands zoals Slayer en is begonnen als een open D mineur maar ondertussen weet ik het niet meer. De set zelf is onvoorbereid: één iemand gaat een web moeten weven en de ander gaat de pootjes van de spin uittrekken.

Mooi gezegd. Ancient Battery Hiccup is onvindbaar op Youtube en dat vind ik sneu. Waar slaat die naam op?
Het is het principe van prerafaëlitische batterijen.

Vertel.
Dat zijn batterijen die teruggaan naar de klassieke schoonheid van de renaissance maar die natuurlijk niet zo lang meegaan omdat ze prerafaëlitisch zijn en daarom ook hikken en stotteren.

Wie waren die prerafaëlieten ook weer?
Ze vormden een soort van zeer foute, romantische retrobeweging in de 19de eeuw met als insteek terug naar het mooie verleden. Rosatti is een bekende kunstenaar ervan.

Is de naam een parodie op de hedendaagse retromanie?
Is retro niet een parodie op zich? Ik vond het idee van een soort retro-futuristische uitspraak leuk. Het is spookmuziek; ketels die rammelen; iemand heeft een ketting met een fles eraan hangen; spookmuziek dus. Akoestische blackmetal is trouwens een veel betere omschrijving voor onze muziek dan bijvoorbeeld improvisatiemuziek. Dat vind ik een suffe term.

Haunted Inbox klinkt ook in het genre van Spookslot.
De opzet van Haunted Inbox is de séance. Mails bekijken heeft er iets van weg. Je krijgt boodschappen van de overkant - heel vaak ongewilde boodschappen. In de 19de eeuw was men daar ook enorm door gefascineerd. Men maakte spookfotografie en dergelijke. Ik vroeg me af wat dat zou kunnen betekenen in een digitaal tijdperk.

Uiteindelijk geef je zelf die bovennatuurlijke betekenis aan de mailbox.
Ik vind het fijn om dat op die manier te bekijken. Het doet me denken aan wat Simon Reynolds schreef in Retromania. Myspace- en andere bandpagina's vormen digitale kerkhoven, of kunnen dat worden als ze verlaten worden door de gebruiker. Op het internet zijn er bergen verlaten profielpagina's. Dat is een heel interessant beeld en is vergelijkbaar met wat archeologen opgraven in Egypte. Ruïnes van een samenleving. Digitale ruïnes. Trouwens, de prerafaëlieten waren veel bezig met het schilderen van ruïnes, bij een ondergaande zon of een andere romantische setting. Ik romantiseer internetruïnes.

Justin Timberlake heeft net geld gestopt in de ruïne Myspace.
Myspace is een treffend voorbeeld ervan. Ik vraag me af wat er zal gebeuren met al die sociale media. Dat worden echte spookdorpen. Iedereen gaat er naartoe voor een tijd en verlaat het dan weer gewoon. Misschien kunnen ze ook terug tot leven gewekt worden, dat iedereen terug zijn oude Myspace-pagina gaat gebruiken.

Van ruïnes vind je stenen terug maar als je - hypothetisch gezien - één heel grote stekker uittrekt, verdwijnt een hele digitale wereld zonder een spoor achter te laten.
Een voorbeeld. De Assyriërs hebben lange tijd aan de macht gestaan in het Midden-Oosten. Op een gegeven moment zijn ze van de aardbol geveegd door de Babyloniërs. Geheel terecht overigens want het waren fascisten. Zeer wreed. Ze waren tevens meesters van de propaganda. Als je in het paleis kwam, moest je eerst door een lange gang wandelen die volstond met reliëfs waarin getoond werd hoe verslagen vijanden en samenzweerders tegen de koning gefolterd werden. Grieken, die zich hadden afgescheurd van Alexander De Grote, vonden op een gegeven moment overblijfsels terug van een stad. Ze wisten niet wie die stad had gebouwd. Later bleek echter dat het de ruïnes waren van een Assyrische hoofdstad. Mijn punt is dat ongeveer twee generaties nadat de Assyriërs verslagen waren, die beschaving al volledig uit het geheugen gewist was.

Je hebt een punt. Ik vraag me ook altijd af wat de gevolgen zijn als men opeens een geheel nieuw systeem uitvindt, anders dan het internet. Dan wordt die grote berg technologie ongebruikt.
In de geschiedenis gaat er heel veel technologie verloren. In het Byzantijnse Rijk hadden ze een wapen dat Grieks vuur heette, wat een soort van Napalm geweest moet zijn. Het wordt beschreven als een wapen dat op schepen gegooid werd en brand veroorzaakte. Wanneer er water over werd gegooid om het te blussen, zou het dubbel zo hard beginnen branden. Het wapen was een geheim dat enkel door de keizerlijke familie geweten was en bewaard werd. Hierdoor is het ook verloren gegaan. Niemand weet wat het was en er is veel discussie rond. Het kan ook gewoon propaganda geweest zijn. In ieder geval, je merkt dat heel veel technologie verloren gaat. Moest ik je nu een spinnenwiel geven, dan is dat voor jou even verschrikkelijk als je een 19de eeuwse dame zou laten inloggen op Facebook. Ik vind het interessant hoe snel dat dingen verdwijnen. Ik heb bijvoorbeeld een oude computer waarmee ik de nieuwe Flash niet kan downloaden. Het besturingssysteem is te oud. De computer is vijf jaar oud.

Ken je de tijd nog van de floppy disk?
Ik heb een Zipdrive thuis. Een draagbare Zipdrive! Philip K. Dick (SF cultschrijver waarop Blade Runner is geïnspireerd) beschrijft iets dat hij Kelp noemt. Dat is alle brol die je in een mensenleven accumuleert en in de hoeken van kamers blijft liggen. Rommel, dingen die stuk zijn, oude handleidingen van Windows 94 en dergelijke.

Ik had tot voor kort nog een handleiding van Corel Draw.
Ik denk altijd: "I'll hang on to this". Je weet nooit.

7 april, Haunted Inbox in Netwerk Aalst. Trouwens, dat Grieks vuur ken je als je ooit Age Of Empires hebt gespeeld.

NETWERK 

audioMER 

Streepje info over Wouters grafisch werk