Dit is de grootste vogel die ooit over de aarde heeft rondgevlogen

Het is eigenlijk alleen maar logisch dat een vogel met de grootte van een bus, de grootste vogel die ooit heeft rondgevlogen, ontdekt werd tijdens het graven voor een vliegveld.

Toen de opgravingen voor een nieuwe terminal aan Charleston International Airport in 1983 begonnen ontdekte een vrijwilliger van het Charleston Museu, James Malcom, een nieuw fossiel dat Palagornis sandersi werd genoemd. De P. sandersi, genoemd naar de curator van het museum Alber Sanders, had tandachtige stekels in zijn kaken, waaruit bleek dat het een fossiel was van een voorheen onbekende soort van Pelagornithidae - een groep reusachtige zeevogels die uitstierven in het Plioceen.

Vanwege hun dunne botten zijn vogelfossielen schaars. Maar zelfs toen onderzoekers zich realiseerden dat ze een zeldzaam, vrij compleet skelet hadden gevonden, bleven ze gissen naar zaken als veerlengte en massa van de vogel. Als de grootte toeneemt, neemt ook de kracht toe die nodig is om te vliegen. Kan een vogel als de P. sandersi, met zijn spanwijdte van 6 tot 7,5 meter, wel vliegen? De spanwijdte is twee keer zo groot als de grootste vogels die nu over de aarde vliegen. Kijkend naar de kleine beentjes en grote vleugels van het dier ziet het er zeker uit alsof de vogel kon vliegen, maar niemand kon achterhalen hoe dat dan lukte.

Daniel T. Ksepka, conservator van het Bruce Museum in Greenwich Conneticut, heeft net een artikel gepubliceerd in Proceedings of the National Academy of Sciences waarin hij stelt dat de P. sandersis heel goed kon zweven. Ondanks dat de vogel sommige theoretische grenzen passeerde die er zijn als het op vliegen aankomt.

Met behulp van computermodellen en 24 verschillende combinaties van massaschattingen, hoogte-breedteverhoudingen en vleugelwijdte lukte het Ksepka om een aantal verschillende modellen te demonstreren van hoe de vogel vloog. Hoewel het beest twee tot vier keer groter was dan een albatros, kon de P. sandersi met zijn twee keer zo grote vleugelwijdte opmerkelijk efficiënt vliegen. Ksepka vergeleek de uitgestorven vogel met twee van de grootste en efficiëntste zeevogels die er nu zijn, de albatros en de fregatvogel.

Het lijkt niet waarschijnlijk dat de P. sandersi kon vliegen door te fladderen, of kon opstijgen vanuit stilstand. Net als dat zijn rivaal voor de titel ‘grootste vliegende vogel ooit’, de Argentavis magnificens, dit waarschijnlijk ook niet kon. Sommige modellen laten de P. sandersi zien die opstijgt door te rennen, zoals de albatros dat ook doet. Andere modellen laten zien dat de vogel, net als de fregatvogels nu, niet konden landen en opstijgen in het water. De pseudotanden lijken ervoor te zijn bedoeld om prooien te jagen en grijpen als de P. sandersi heel dicht over het de oceaan vliegt.

Maar de vragen rondom het vliegen zijn slechts een aantal vragen die overblijven over de P. sandersi. De Pelagornithidae lijken één van de meest efficiënte vliegers ooit te zijn geweest, en ze zijn op alle zeven continenten gevonden waar ze tientallen miljoenen jaren hebben rondgevlogen. Hoe zijn ze dan  3 miljoen jaar geleden uitgestorven,?

Ze stierven net uit voordat de modern mens kwam, dus wij kunnen niet de oorzaak zijn. Wat dan wel de ondergang van de reuzenvogel veroorzaakte zal de komende tijd onderzocht worden.

Je kan hier binnenkort trouwens hartstikke leuk stage komen lopen. Klik voor meer info of mail meteen naar alejandro.tauber@vice.com.