Waarom meisjes liegen over het aantal jongens waarmee ze het bed ingedoken zijn

Over het algemeen zijn er twee vragen waar ik liever geen antwoord op geef: 1. hoeveel uur rijles ik heb gehad voordat ik mijn rijbewijs kreeg, en 2. met hoeveel mannen ik seks heb gehad. Wat betreft mijn rijlessen komt dat omdat dat op een nogal gênant getal zou uitkomen; op het gebied van het aantal mannen ligt het eraan dat ik dat gewoon niet echt goed heb bijgehouden.

Laten we het er allereerst over eens zijn dat een lijst van bedpartners vooral heel dom en vies is en nergens op slaat. Het voelt als verraad om mannen te reduceren tot een kleine notitie tussen andere namen. Ze zijn op zich wel iets meer dan dat, vind ik. En wat zou ik moeten doen met de foute jongens die ik liever zou willen vergeten? En wat te doen met Alessandro? Hij was een wonder der natuur, met ogen zo blauw als de Middellandse Zee. Ik heb met hem getongd in Sicilië, na een tocht langs de kust op zijn scooter. Probeer even de mate van geluk voor te stellen als 15-jarige. Misschien heb ik geen seks met hem gehad, maar ik zal hem nooit vergeten. Hoe dan ook, hij zou niet op de lijst terechtkomen, en dat zou gek aanvoelen.

Alhoewel ik wel een vaag aantal in mijn hoofd heb, rond ik het altijd naar beneden af wanneer ik de vraag krijg. Ik ontwijk de vraag bovendien meestal door zo snel mogelijk van onderwerp te veranderen.

Ik weet zeker dat ik niet de enige ben die erover liegt. Volgens het IFOP (het Franse Instituut van Publieke Opinie) heeft de gemiddelde Fransman 9,9 seksuele partners (13.1 voor mannen, 6,9 voor vrouwen). De resultaten verschillen als er wordt gekeken naar de sociale klasse en de leeftijd van de ondervraagden; jonge stedelingen zitten ver boven het gemiddelde. Maar één ding is onder alle klassen en leeftijden gelijk: mannen geven aan dat ze meer seksuele partners hebben dan vrouwen.

Waarom? Omdat iedereen liegt.

"Het opvallende verschil tussen mannen en vrouwen verklaren we vooral doordat vrouwen neigen om het aantal naar beneden af te ronden, terwijl mannen neigen het getal te vergroten," aldus François Kraus op, "sexpert" bij het IFOP. Waarom zouden we er in hemelsnaam over liegen? Ik ben niet de Julian Assange van de seks en ik roep ook niet alle vrouwen van de wereld op om hun lijst met sekspartners morgen op Facebook te zetten, maar ik vraag me wel af: waar ben je eigenlijk zo bang voor? "Ondanks veranderingen in alle sociale klassen blijft de overtuiging overeind staan dat een man die met veel vrouwen seks heeft meer respect verdient dan een vrouw met veel bedpartners", aldus de sexpert van de IFOP.

Zijn we in 2016 nog steeds op dat punt? De casanova versus de slet? Yup.

Misschien is het zelfs nog wel erger: het is namelijk in principe nooit goed. Wanneer je nooit seks hebt ben je een ijskonijn, wanneer je alleen het bed deelt met je vriend ben je ouderwets, als je het bed in duikt met heel veel gasten ben je een hoer. Mina, een van de meisjes waarmee ik sprak, vertelde me dat ze met "maar acht jongens" seks had gehad, en schaamde zich daarvoor. "Ik wil een levensgenieter zijn, lol hebben, vrij zijn." Émilie telt liever niet. Ze heeft ongelofelijke mooie groene ogen, net als Alessandro. Terwijl ik op haar bank zit, zegt ze tegen me: "Je kan twintig opschrijven, maar ik lieg toch." Ze weigert te tellen. Ze vertelt dat ze bang is voor de meningen van haar vrienden.

Ik geloof haar, maar ik denk ook dat er meer achter zit. Dus blijf ik aandringen. "Als ik eerlijk zou tellen, wordt het te veel. Het zou me bang maken. Wat ik ga zeggen is dom, maar weet je, ik heb me altijd voorgehouden dat ik na mijn studie de rest van mijn leven door ga brengen met dezelfde man. Eerlijk gezegd, als ik mezelf vertel dat ik met veertig mannen heb geslapen, maakt dat me verdrietig, ondanks dat het in de meeste gevallen heel leuk was." Mij maakt het ook verdrietig haar dat te horen zeggen. Is ze zichzelf nou voor mijn neus aan het slut-shamen? Zal ik haar zeggen dat het fout is om zo te denken? Ik besluit het er bij te laten zitten..

Het derde meisje dat ik sprak had totaal geen moeite om te vertellen met hoeveel mannen ze het bed heeft gedeeld. "Een goeie twintig." Ze had lang blond haar en was belachelijk knap. Toen ze aankwam in het chique café waar we afgesproken hadden keek iedereen haar aan, zonder dat ze dat zelf doorhad. Dit heeft haar trouwens niet altijd alleen maar voordelen opgeleverd. "Ik kwam erachter dat mijn vrienden het niet konden uitstaan om mij te horen zeggen hoe gelukkig ik was, en hoeveel lol ik beleef aan uitgaan met verschillende gasten. Voorheen vertelde ik altijd alles aan mijn vrienden, totdat ze steeds kritischer werden en me tot de orde probeerden te roepen. Ze zeiden tegen me: "wanneer ben je eigenlijk eens van plan om een vriendje te vinden?" en: "Moet je niet eens een beetje op je reputatie letten?"

Ik kreeg medelijden met Louise toen ze tegen me zei dat je geluk voor je moet houden. Ze moest zich vast vaak alleen voelen. Ik denk dat haar vrienden gewoon vol zitten met jaloezie. Dat is het dramatische aspect aan seks: je kunt het niet uit de context trekken. Zodra je vertelt over je seksleven, relateren mensen dat direct aan hun eigen seksleven en de onzekerheden en twijfels die zij ervaren. Ik weet dat omdat ik het zelf ook doe. We hebben gesprekken waarin we naar elkaar luisteren zonder te horen wat de ander te zeggen heeft. We zoeken allemaal naar bevestiging bij anderen, maar dat krijgen we niet omdat de ander vaak gevangen zit in zijn eigen angsten.

Daarom vroeg ik me af of er eigenlijk ook een neutrale gesprekspartner bestaat waar vrouwen hun hart kunnen luchten. De gynaecoloog? Volgens Émilie is dat ook niet de juiste persoon: "Toen ik zeventien was, vroeg mijn gynaecoloog hoeveel partners ik had gehad. Ik zei dat dat er vier waren – waarop ze heel afwijzend reageerde. Ze zei: "Hoe kan je ooit gerespecteerd worden als je jezelf niet eens respecteert?"

Ik besloot om het met mijn eigen gynaecoloog te bespreken. Ze had een zoete naam, een moederlijke uitstraling en de omvang van een muffin – ik wil maar zeggen, ze zag er betrouwbaar uit. Ik vroeg haar of ze wist dat iedereen loog over het aantal bedpartners. Ze zei: "Tja, dat is geen goede zaak. Mensen die vroeg seksueel actief zijn en veel bedpartners hebben, hebben meer kans op het papillomavirus [een soort DNA-virus], dus als ze eerlijker zouden zijn, zouden ze hier ook beter over geïnformeerd kunnen worden." Ze legde het uit met een trieste blik. "Onze patiënten zouden ons alles zonder angst moeten kunnen vertellen," voegde ze eraan toe.

Ik zei dat ik het ingewikkeld vond. Dat ik wilde overkomen als een net en beschaafd meisje, maar ook assertief wilde zijn. Dat ik me altijd gevangen voelde tussen de wens om totaal vrij te zijn en tegelijkertijd mijn waardigheid te behouden. Ze zei: "Ik veroordeel niemand."

Als er één ding is dat ik zeker weet, is het wel dat iedereen die een zin begint met de uitdrukking 'Ik veroordeel niemand', precies het tegenoverstelde doet. Het is altijd een excuus voor de nare uitspraak die erop gaat volgen. "Ik veroordeel niemand," vervolgde ze, "maar jonge dametjes zoals jij heb ik vaker gezien. Op hun 27e of 28e willen ze feesten en vrij zijn, maar op hun 35e komen ze huilend bij mij om een reageerbuisbevruchting te krijgen, terwijl ze zich afvragen waarom ze niet eerder wakker werden. Het leven gaat snel!" Ik kreeg mijn verzekeringsbewijs terug en ging meteen weg.

De grote vraag moest nog steeds beantwoord worden. Waarom liegen we tegen mannen?

Ik wilde mijn tijd (en die van jou) niet verspillen door een paar enorme macho's te interviewen, omdat het me niet echt kan schelen wat zij vinden. Maar zij kwamen naar mij toe. Antoine is 29 jaar oud, heeft bruin haar dat alle kanten op staat, en is creative director. Ik ontmoette hem bij een feestje terwijl ik warme rosé uit een plastic bekertje nipte. Iemand vertelde hem over het artikel dat ik aan het schrijven was. "Ik zal je zeggen wat ik denk," zei hij. Hij vindt het leuk als meisjes niet "gelijk al te makkelijk zijn." "Ik vind het leuk als ik het gevoel heb dat ik heel erg blij mag zijn met haar besluit om seks met mij te willen – het geeft het meer waarde. Als ik merk dat ze heel makkelijk is, dat ze met half Parijs heeft geneukt, dan voel ik me dom. Dat ik er dan in geslaagd ben om haar het bed in te krijgen geeft me geen goed gevoel meer, omdat ze met iedereen het bed induikt. Dan ben ik er niet echt trots meer op, snap je?"

Helaas zijn er veel mannen zoals Antoine. Valentine, een beeldschone brunette met een grote mond en een voorliefde voor karmijnrode lippenstift, ontmoette er ook een keer een. Ze was een beetje verliefd op een vriend van een vriend. Op een donderdagavond dronk ze een drankje met de vriend en het doelwit. Gedurende het gesprek werd duidelijk dat ze geen verlegen meisje is. Het doelwit verloor gelijk zijn interesse in Valentine. Zijn excuus: hij "weet niet of ze een serieus meisje is of dat ze alleen maar vreemden wil pijpen op feestjes." Klasse. Alsof we niet allebei tegelijk kunnen zijn.

Natuurlijk zijn niet alle mannen zo. Zij hebben ook te maken met onzekerheid, verwachtingen, en normen en waarden die worden opgelegd door de maatschappij. Mathilda is bijna een half uur te laat voor onze afspraak. Ze is verliefd en is net bij haar vriend ingetrokken. Mathilda gelooft dat de seksuele moraal die vrouwen wordt opgelegd tegenwoordig erg strikt is. "Zelfs mannen die zeggen dat ze van losbandige vrouwen houden, omdat ze daar opgewonden van worden, nemen het je uiteindelijk kwalijk als je in hun ogen té vrij bent."

Ze is erg verliefd op haar huidige vriend, maar het onderwerp blijft wel telkens weer ter sprake komen. Hij wil weten met hoeveel mannen ze seks heeft gehad. Hij wil het precieze aantal weten, en zij weigert dat te geven. "Hij denkt dat mijn kut beschadigd is doordat ik zoveel seks heb gehad. Hij heeft dit belachelijke idee in zijn hoofd dat hij maar niet kan loslaten, dat met hoe meer mannen je neukt, hoe minder strak je vagina wordt. Mijn vriend is geen klootzak, en hij vindt het zelf ook dom dat hij zo denkt, maar dit idee is sterker dan hij." Ze probeert hem zoveel mogelijk gerust te stellen. "Ik denk dat het een idee is waar veel mannen mee rondlopen; dat je versleten raakt als je door veel verschillende mannen gepenetreerd bent. Maar als het om hun pikken gaat, denken ze opeens niet meer dat die beschadigd raken als ze te veel gebruikt worden."

Anderen zijn huiverig voor meisjes die veel seksuele ervaring hebben, omdat ze bang zijn dat ze hen niet zullen kunnen bevredigen. Benoît heeft een goede techniek bedacht om hiermee om te gaan. Benoît is een barman, en als je hem achter de bar ziet staan lijkt hij het type man dat wel van wanten weet; zijn bewegingen zijn trefzeker en doelbewust, als hij drankjes inschenkt en biertjes tapt.

"Ik durf zonder gêne te zeggen dat ik met vrouwen, vooral de eerste keer, altijd gestrest raak. Mannen staan ook onder druk om te presteren. 'Wat als ik niet hard kan worden, wat als ik haar niet kan bevredigen, wat als ik niet goed ben in bed?' zijn vragen die altijd door mijn hoofd spoken. Het is nog erger als het meisje erg seksueel lijkt, als ik merk dat ze er goed in is. Het is opwindend en beangstigend tegelijk. Maar ik heb een strategie ontwikkeld om daarmee om te gaan. Ik ben erg goed in beffen geworden. Serieus. Ik blijf daar beneden zolang als het nodig is. Ik vraag vrouwen wat ze fijn vinden, ik laat ze me sturen. Als zij geniet is voor mij de druk van de ketel. Als ze rond kronkelt, en de lakens vastgrijpt, en kreunt, dan kunnen de anderen me niet meer schelen."

Dat is nou een jongen die het begrijpt.

*Alle namen zijn gefingeerd.