"Ik doe geen foute dingen in het leven, maar vis wel graag," zegt Juan Villas.In het Spaans vertelt Villas hoe hij vijf jaar geleden afscheid nam van zijn baan en nu elke ochtend om precies zeven uur naar de toeristische Santa Monica-pier komt. Als kind leerde hij vissen in Nicaragua en dat is hij blijven doen toen hij veertig jaar geleden naar Los Angeles verhuisde. "Er is veel meer vis in Nicaragua, maar het smaakt hier net zo goed," zegt hij.
Advertentie
Juan Villas Een bord dat vissers waarschuwt om geen vis te eten dat ze gevangen hebben op de pier.
Tijdens de vijf uur die hij vandaag op de pier stond, ving Villas een Calico zeebaars die hij bewaart in een emmer met water. In het verleden heeft hij weleens een heilbot van vijftien kilo gevangen. "Er is geen andere vis met dezelfde textuur, vooral als je 'm bakt," vertelt hij me over zijn favoriete vis. Deze reinigt hij met limoensap voordat hij hem bakt en besprenkelt met knoflook, zout en sojasaus.Maar vissen is hier niet ongevaarlijk. Volgens de Fish Contamination Education Collaborative (FCEC) is het strand van Santa Monica en de omliggende baai een 'rode zone'. Sommige vissoorten die worden gevangen in die zone, zoals ombervissen, kunnen verontreinigd zijn met DDT en PCB's. Dit zijn chemicaliën waarvan is aangetoond dat ze kanker en leverziektes kunnen veroorzaken.
Versgevangen Calico zeebaars. Een visser uit Nicaragua vangt een Calico zeebaars.
Over de hele pier hangen borden in het Engels, Spaans, Vietnamees en Chinees met de waarschuwing: GEEN BESMETTE VIS ETEN. Er komen veel buitenlandse vissers op de pier en om de taalbarrière te voorkomen organiseert de FCEC workshops waar zowel Chinese als Vietnamese vissers terecht kunnen met vragen. Maar ondanks de workshops en alle waarschuwingen blijven migrantvissers zoals Villas hun gevangen vis eten.Als ik hem vraag naar de risico's van het eten van vis uit dit gebied, wordt Villas boos. "Hoe willen ze me zeggen dat ik geen vis uit dit gebied kan eten? Kijk naar me, ik eet al dertig jaar vis die ik hier vang en ik ben perfect in orde."
Advertentie
Chinese vissers wachten tot een vis bijt. Een Chinese visser gebruikt gesneden garnalen als aas.
Net op dat moment voelt een van zijn vrienden iets aan zijn lijn. Hij haalt een zeebaars binnen die bijna net zo groot is als de vis die Villas in zijn emmer heeft. "Het lijkt wel zijn broer," grapt hij. Hij spuugt een paar zonnebloempitten in een zakje en bereidt nog een lijn voor.Aan de andere kant van de pier zit een Chinese visserman die bijna vijftig kilometer heeft gereden en al twee uur zit te vissen. Hij laat me zijn vangst zien: een gestreepte, zilveren makreel die waarschijnlijk gebruikt zal worden als aasvis. De visser spreekt nauwelijks Engels, maar hij kent wel de woorden 'rijst' en 'bakken'. Op de vraag hoeveel jaar hij hier al vist, steekt hij twee vingers in de lucht.
Makreel gevangen door de Chinese visser. Een zeehond begroet de vissers.
Ondertussen komen er meer vissers opdagen. "Ik heb ooit een keer een stuk heilbot meegenomen en thuis gegrild, maar meestal geef ik de vangst weg," zegt een man met een USC-pet."Ik denk dat het oké is om de vis te eten. Elke keer als ik hier kom, zie ik dezelfde mensen. Dus niemand is ziek geworden of doodgegaan."