‘Job Simulator 2050’ is het leukste wat ik ooit heb gespeeld in VR

Ik houd van mijn werk en heb geen bijzonder gewelddadige persoonlijkheid, maar af en toe heb ik zin om mijn laptop door het raam van mijn kantoor te smijten. Natuurlijk doe ik het niet – we leven in een nette, beschaafde maatschappij –, maar dankzij de VR-game Job Simulator 2050 kun je even uit de maatschappij stappen en al je frustraties botvieren op onschuldige kantoorobjecten.

Job Simulator speelt zich af in een toekomst waarin strenge toch redelijke robots de mensheid tot slaaf gemaakt hebben. We worden ingezet om allerlei saaie, simpele klusjes op te knappen in een gesimuleerde omgeving. De robots hebben simulaties ontworpen voor het opknappen van auto's, werken in een keuken, achter de kassa zitten en het doen van administratief kantoorwerk.

Ik weet niet wat dit over mij zegt, maar toen ik laatst naar een preview-evenement voor Playstation VR ging, rende ik grote games als DriveClub, Rigs, en EVE: Valkyrie straal voorbij om Job Simulator uit te proberen – een game die ontworpen is om alledaags te zijn. Maar ik heb er absoluut geen spijt van, want een verveelde kantoorklerk spelen is het leukste wat ik ooit heb gedaan in VR.

Ik pakte de Sony Play-controllers op, en binnen een oogwenk was ik halfvolle koffiemokken naar lege kantoorhokjes aan het smijten, en donuts tegen mijn robotbazen.

"Onze game is vooral humoristisch bedoeld, aangezien mensen VR vaak als een simulatie zien," werd me verteld door Andrew Eiche, een game-ontwikkelaar van Owlchemy Labs. "We vroegen onszelf af: wat is de meest alledaagse ervaring die we op een grappige manier kunnen simuleren? We kwamen uit bij een simulatie van werkomgevingen, maar hebben het zo extreem mogelijk aangepakt door een wereld te scheppen waarin robots alles hebben overgenomen, om ons te laten zien hoe het is om alleen maar eentonige klusjes te moeten opknappen."

Ik heb bijzonder weinig interesse in de nieuwste generatie simulaties van het boerderij- of truckersleven, of het in elkaar zetten van IKEA-meubilair, maar bij deze game werd ik oprecht aangetrokken door de mogelijkheid om een simulatie van een werkelijke omgeving te vergelijken met de echte wereld.

Als simulatie van een werkelijke omgeving is de game natuurlijk verre van perfect. Het spel heeft hetzelfde soort humor als Portal, en ik heb maar weinig 'werk' gedaan, aangezien mijn robotbazen me enkel geleerd hebben hoe ik op de computer moest inloggen en andere werknemers moest ontslaan met een grote rubberen stempel.

Nee, de echte illusie van realisme kwam pas toen ik door het kantoor rond ging lopen en dingen ging vernielen. Het gevoel van het daadwerkelijk gooien met dingen is iets dat je niet kunt bereiken met een televisiescherm en controller.

Als je deze game zelf wilt proberen: hij is al uit voor de Rift en Vive. De variant voor de PS VR zal binnenkort verschijnen, en zal zo'n vier uur aan "guided content" hebben. Owlchemy Labs is van plan om ook een competitieve multiplayer-variant van het spel uit te brengen.

"We zijn er al mee bezig," zei Eiche. "Ik denk dat competitieve simulaties de volgende stap zijn voor dit soort games."

Wat mij betreft is het vernielen van dingen in een semi-bekende, semi-realistische omgeving de toekomst van VR. Ik heb de eerdergenoemde, meer gehypete games ook uitgeprobeerd, maar kreeg bij allemaal het gevoel dat ik naar een reusachtig scherm aan het staren was. Bij Job Simulator daarentegen had ik het gevoel dat ik me echt in een virtuele omgeving bevond. En dat is waar VR om draait.