Hoe het is om bij de Jerry Springer Show te werken

Toen de Jerry Springer Show in 1991 voor het eerst op tv kwam, zat er echt wel een gedachte achter. Het begon als een programma waarin de voormalig burgemeester van Cincinnati in onderwerpen als dakloosheid en armoe dook. Niemand kan zich dat nog herinneren. De meeste mensen kennen de show als een parade van mensen die domme dingen hebben gedaan en dat willen rechttrekken voor de camera. En ze wilden vaak vechten.

De show loopt nu al 25 seizoenen, wat betekent dat er ontelbaar veel gasten voorbij zijn gekomen, met allemaal een eigen verhaal over hun verneukte relatie en geheime levens. Het is vrij ingewikkeld om deze mensen op tv te krijgen, maar iemand moet het doen.

Ik sprak laatst met één van de mensen die dat doet, een vrouw die er een zomer lang achter de schermen werkte. (Ik laat alle identificeerbare details weg omdat ze een conctract heeft ondertekend waarin ze beloofde haar verhalen niet aan mensen als ik te vertellen.) Nieuwsgierig als ik was over de gang van zaken achter de schermen bij één van de bekendste tv-programma's allertijden, vroeg ik haar naar de maanden dat ze telefoontjes beantwoordde, ruzie maakte met gasten, en sprak met jongens die seks met hun moeder hadden gehad. Dit is wat ze me vertelde:

VICE: Hoe ben je terechtgekomen bij de Jerry Springer Show?
Telefoniste: Ik denk dat het zomer was, en ik zag een advertentie op Craigslist. Het is lang geleden, maar ik geloof dat ik gewoon m'n CV opstuurde en iemand me belde met de vraag of ik ooit telefoontjes beantwoord had en of ik makkelijk boos werd – want ik zou verschrikkelijke dingen gaan horen. Op dat moment wist ik wel wat voor baan ik aannam, maar het is lastig om je voor te bereiden op de dingen die je vervolgens hoort.

Ik begon de volgende dag. Ik kan me het eerste telefoongesprek niet meer herinneren. De meerderheid van de gesprekken ging over een familielid dat seks had met de partner van een ander familielid, zoals "ik heb seks gehad met m'n moeders vriend," of "ik heb seks gehad met het vriendje van m'n dochter," of "ik heb seks gehad met de man van m'n tante." Mensen belden onze hotline om te praten over de bizarste dingen uit hun leven.

Wat was het eerste onvergetelijke gesprek dat je had?
Ik werd een keer gebeld door een klein meisje dat me vertelde dat ze verstopt in de kast zat voor haar gewelddadige vader. Ze belde omdat ze dacht dat de beveiligers Steve [Wilkos] zou komen om haar te beschermen. Veel kinderen belden, hopend dat Steve zou komen en ze zou beschermen tegen hun alcoholistische en gewelddadige ouders.

Dat is echt heel erg. Werd dit gerapporteerd door het bedrijf? Kreeg je een protocol hoe je om moet gaan met zulke dingen?
Ze zeiden dat ze echt niet konden helpen. [Noot: een woordvoerder van de show liet weten dat dit nooit het beleid van de show is geweest. Ze weigerde er dieper op in te gaan.]

Hoe voelde je je de eerste keer na zo'n gespek, wetend dat je er niks aan kunt doen? Wat zei je bij het beëindigen van het gesprek?
Ik voelde me extreem hulpeloos en verdrietig. Uiteindelijk werd de verbinding verbroken. Volgens mij ging ik opzoek naar iemand die kon helpen of iemand die me toestemming kon geven om de politie te bellen. Ik bedoel, het was een kind, dus ik probeerde het adres waar ze was uit haar te krijgen. Maar toen ik eindelijk de aandacht van een supervisor-type kreeg, was het meisje al weg. Het was zo zielig. Ik probeerde het te bagatelliseren door te zeggen dat het waarschijnlijk geen echt persoon was, of gewoon iemand die deed alsof. Veel mensen die belde wilde vaak gewoon geld, of waren helemaal gestoord.

Hoeveel gesprekken heb je ongeveer gehad met mensen die dachten dat Steve Wilkos ze zou helpen?
Ik denk een of twee keer per dag. Meestal was het niet iemand die huilend in een kast zat en zei: "Oh mijn God, help me". Meestal was het iemand die ongelukkig was en iets zei als: "Mijn vriendje is een klootzak! Ik denk dat Steve langs moet komen om hem in elkaar te trappen!" Volwassenen dachten ook zo. Ik bedoel, de meeste mensen die belde kwamen uit buurten waarvan je geen idee hebt over hoe arm ze zijn en hoe weinig toegang ze hebben tot wat dan ook. Ze zagen ons – de Jerry Springer Show – als inkomstenbron. Zo weinig hadden ze.

Op welke manieren probeerden mensen de show als een inkomstenbron te gebruiken?
Ik denk dat de meeste mensen gewoon graag een reis wilden naar een andere plek – een stad. Ze zaten te azen op een reisje en de gratis maaltijd die je krijgt, en misschien het idee dat ze er wellicht beroemd van zouden worden.

Waren er veel mensen die verhalen verzonnen voor een gratis maaltijd?
Waarschijnlijk wel. Ik kon niet weten of iemand iets had verzonnen of niet. Er was een speciale code – HO was het volgens mij – wat betekende "wil gewoon een hand-out." En dat was ongeveer een derde van de telefoongesprekken. Als iemand geen pitch had, en gewoon schaamteloos geld wilde, zei-ie iets van, "M'n huis is in vlammen opgegaan, en toen verloor ik mijn baan, en ik hoop dat jullie me kunnen helpen." Was er nog een gedenkwaardig gesprek dat je grappig of interessant vond?
Vaak ging het om hoe de mensen het verhaal vertelden. Er was eens een vrouw die me het langst aan de telefoon had van alle allemaal, en ze had een fetisj voor seks met het vriendje van haar dochter, en deed dit dan ook regelmatig. Ik zei steeds: "Oké, dank je, ik snap het." Maar ze bleef doorgaan: "Nee! Laat me in detail beschrijven hoe ik haar vriendjes steeds verleid. Ze willen gewoon een jongere versie, maar ik ben nog lekkerder.

Er was één gast die me echt bang maakte: hij bedroog z'n verloofde met haar zus, en hij wilde dat in de show vertellen. Vaak wilden mensen dingen opbiechten in het programma, zoals een man die aan z'n vrouw wilde vertellen dat hij in het geheim seks had met mannen die gekleed waren als vrouw. Waren er veel mensen die vaak terugbelden?
"Snake Eyes" was een man die meerdere keren per dag belde. Waarschijnlijk vaker, want het leek wel alsof elk persoon op het kantoor wel een paar keer per dag berichten van hem kreeg. Het sloeg echt nergens op. Hij sloeg wartaal uit, riep dingen als "Tomaat! Tomaat! De tomaat gaat naar de zon en ze bouwen allemaal een schip en het schip gaat de lucht in, omdat het allemaal om de ruimte gaat!" Zoiets, maar dan ging het een uur door. Aan het einde van de dag kreeg degene die de meeste telefoontjes van Snake Eyes opnam, gratis drankjes van de rest van het team.

Ik ging ervanuit dat hij een zwerver was die bij een telefooncel stond, maar het was grappig om in te denken dat het een normaal persoon was die gewoon op kantoor zat en om de zoveel tijd dit soort telefoontjes pleegde.

Zag je sommige van de mensen met wie je sprak later in de show?
Nee, ik bedoel, ik zou het niet hebben geweten. Hun verhalen leken altijd zoveel op elkaar. "Ik hou ervan om seks met mijn hond te hebben." Die kwam wel vaker voorbij. Mannen belden op omdat ze er een obsessie van hadden gemaakt om iets op hun pik te smeren en dat eraf lieten likken door een huisdier. In die categorie was dat waarschijnlijk het minst schokkende van de dingen die ik hoorde. Ik dacht gewoon: oké, dat is logisch. Als ik een penis had, zou ik dat waarschijnlijk ook doen.

Dat was het minst schokkende. Wat was het schokkendste?
Het schokkendste was wanneer er mensen belden die mishandeld waren door iemand. Er waren veel verhalen over aanranding. Het is echt bizar hoeveel mensen ze in de show kregen die zeiden: "Ja, ik zit aan mijn kind."Soms kon je vijftig dollar extra krijgen als je op gasten paste die net van het vliegveld kwamen. Ik ben twee keer met gasten uit eten gegaan, maar meestal duurde het niet al te lang omdat ze best eng waren. Ze mochten ook geen alcohol drinken, dus soms moest je een alcoholist ervan overtuigen om geen drankje te bestellen.

Hoe zagen die avonden eruit?
Ze kochten een vliegticket voor de gast en iemand zou hem of haar naar het hotel brengen. Daar ontmoette ik ze vervolgens en nam ik ze mee uit eten. Ik kreeg dan de creditcard van de zaak en ging dan met ze eten. Burgers en broodjes en geroosterde kip. Dat soort simpele gerechten.

Je wist heel weinig over zo'n persoon en wilde waarschijnlijk nog minder weten. Waar praatte je met zo'n persoon over tijdens het eten?
Vaak wist ik niet eens welke aflevering ze zouden opnemen of wat hun verhaal was. Ze vertelden het me vaak. Ze zeiden dan "Wil je me niks vragen over mijn voetfetisj," of zoiets. Ik zei dan altijd beleefd "nee." Meestal ben ik wel goed in gesprekken voeren met vreemden.

Vijftig dollar lijkt het me niet waard om uit eten te gaan met mensen die meer fucked up redenen hebben om in de show te zitten dan een voetfetisj.
Het engste was het als mannen me terloops vertelden dat ze hun vriendin of vrouw sloegen. "Oh, mijn vriendin en ik hadden ruzie omdat ik op de bank sliep. De bank was heel smerig en zij bleef maar schreeuwen dat ik ervanaf moest omdat ik 'm vies maakte. Daarom sloeg ik haar in het gezicht. Nu wil ze van me scheiden en zijn we te gast in de show." Daar had ik vaak niet echt een reactie op.Ik heb het gevoel dat ik veel diepe gesprekken heb gehad met rednecks. "Dus waarom kies je ervoor om vrouwen te slaan? Hmm… ik zal je vertellen waarom je vrouwen niet moet slaan." En zei reageerden vaak met "Gelijkwaardigheid toch? Moet ik een vrouw dan niet hetzelfde behandelen als een man?" Vervolgens zeg ik dat vrouwen fysiek kleiner zijn en niet terug kunnen vechten of in ieder geval niet zo goed als mannen. "Vrouwen zijn al zo vaak bang. Ze zouden niet bang moeten hoeven zijn in hun eigen huis." Vaak probeerde ik ze tegemoet te komen maar wanneer ze dingen hadden gedaan zoals seks hebben met hun moeder, zei ik iets zoals "Oh, dat is cool. Ik heb een keer seks gehad met een oudere vrouw." Op die manier schiep ik een band met ze, dankzij mijn eigen imperfecties.

Waren er soms mensen waar je een klik mee had?
Het waren allemaal best wel enge mensen, om eerlijk te zijn. Ik ging niet vrijwillig met ze uit eten. Er waren vaak woordenwisselingen omdat ze wilden drinken en wij niet voor alcohol betaalden.Dus eigenlijk niet echt, nee.