Drugssmokkel wordt steeds meer een high-tech bedoening

​ Er is een wereldoorlog aan de gang. Weliswaar niet te vergelijken met de Tweede Wereldoorlog, maar wel als je kijkt naar de definitie: een wereldwijde strijd tussen partijen waar meer dan duizend doden bij vallen. Alleen al in Mexico kwamen sinds 2006 meer dan 106.000 mensen om. In een poging een einde te maken aan het geweld gebruiken verschillende organisaties - o.a. DEA – middelen als Predator-drones, commando eenheden, satellietsurveillance om de smokkelaars het vuur aan de schenen te leggen. In de wapenwedloop die op die manier ontketend is, blijven de narcotische bendes verdomd goed bij.

Beter gezegd: innovaties als vloeibare cocaïne, hypersnelle boten en onderzeeboten hebben het kat-en-muisspelletje tussen kartels en rechtshandhaving compleet op zijn kop gezet in het voordeel van de criminelen.

De VN berekende dat de globale handel in drugs op het moment ergens tussen de $ 450 tot $750 miljard omzet per jaar gegenereerd. Het smokkelen van drugs is geëvolueerd van het gebruik van muilezels naar supergeavanceerde onderzeeboten, die honderden miljoenen dollars aan drugs per trip kunnen meezeulen. Daarnaast is er recent ook nog eens nieuwe, zeer lucratieve smokkelroute bijgekomen. De Russische claim op De Krim heeft voor smokkelaars goed uitgepakt. Drugsmokkel gaat een nieuw tijdperk in. Onderzeeboten en drones beginnen normaal goed te worden in de smokkelwereld. Naast de technologie evolueert ook het globale drugsmokkelecosysteem in een hoog tempo mee. Niet het traditionele thuisland Colombia, maar Peru is tegenwoordig hét land van de kartels. In 2013 kondigde de VN aan dat Peru zijn buurman van de toppositie wat cocaïneproductie had gestoten. In plaats van dat het witte goud naar Miami verscheept wordt, gaat een steeds groter deel via West-Afrika naar Europa. Een groot deel van de smokkel gaat onder de naam van het Sinaloa-kartel, of zoals journalist James Bargent ze noemt: de "General Electric" van de drugsmokkel. De enormiteit van hun operaties maken vele innovatieve opties voor ze mogelijk. Mensen in politionele organisaties als de DEA blijven verbijsterd over de vindingrijkheid van het Sinaloa-kartel. Maar een boor ter grootte van een brandweerwagen zou iedereen verbijsterd achterlaten lijkt me. Ondanks de effectiviteit van hun technologische paradepaardjes, blijven de drugsmokkelaars een voorkeur behouden voor menselijke pakezels. Ze zijn ze zelfs aan het heruitvinden. Zoals onderzoekers van de Journal of Forensic Science, Medicine and Pathology uitlegt: "er zijn meerdere en erg fantasierijke vormen van smokkelen. Maar een gemeenschappelijke manier voor het vervoeren van drugs is het plaatsen van de handelswaar in het maagdarmkanaal. Meestal gebeurt het – niet geheel vrijwillig – door te slikken, of het anaal of vaginaal in te voeren."

Er zijn twee problemen bij deze smokkelmethode. Het menselijk 'pakketje' is moeilijk bij te sturen op de zwaar beveiligde vliegvelden. Daarnaast loopt de persoon die het smokkelt ook het gevaar van knappende drugszakken. De laatste paar minuten zullen gegarandeerd trippy zijn, op een bijzonder nare manier vrees ik.

Om die reden stappen veel kartels over naar de vloeibare vorm van cocaïne. Voor de transportsectie van de narcotische organisaties is "vloeibare cocaïne is een nieuwe vorm van drugsmokkel," zeiden de onderzoekers in hun onderzoek. "Cocaïnepoeder kan op meerdere manieren opgelost worden om later terug naar poeder gevormd te worden. De radiologische eigenschappen van vloeibare cocaïne verschillen sterk van de poedervorm. Het is veel moeilijker te ontdekken voor de beveiligingsmedewerkers."

Het is zelfs zo moeilijk te ontdekken dat zelfs getrainde specialisten radeloos zijn. In tegenstelling tot bij de poeders, zie je bij de vloeibare substanties geen duidelijke grenzen tussen de cocaïne en menselijk weefsel. Dat maakte ze onzichtbaar op scanners. Alleen als een persoon compleet door een CT scanner wordt gehaald kunnen ze het zien.​

​ Afbeelding: Wikimedia Commons

Vliegvelden hebben nou niet bepaald CT- scanners bij elke controle staan, godzijdank trouwens; het zou veels te lang duren en de prijzen van drugs zouden stijgen. Hoewel ze misschien bodyscans hebben, geven die bij lange na niet het niveau van detail dat je krijgt bij een CT-scanner. Volgens Dr. Andrew J. Einstein, directeur van de CT onderzoeksafdeling bij Columbia University, ontbreekt het de bodyscanners simpelweg aan kracht.

"Een backscatterscanner (veel-gebruikte scanners op vliegvelden) zou ruim 200.000 keer de voor- en achterkant van een persoon moeten scannen, om hetzelfde niveau van detail te krijgen van één CT scan," zei Einstein. Een ander groot voordeel van vloeibare cocaïne is de optie om de substantie ín een ander materiaal te stoppen, zoals kleding bijvoorbeeld. Er zijn zelfs gevallen voorbij gekomen waarbij het in een lang touw was gestopt. Het probleem is zo groot dat Boliviaanse douanemedewerkers toegegeven hebben dat ze geen flauw benul hebben hoe ze het zouden moeten vinden. Daarom worden de medewerkers omgeschoold om meer te letten op uiterlijk en gedrag van mensen. Ook in de VS komt het probleem voor. Recent werd er een man opgepakt op het JFK vliegveld die ruim $300.000 aan vloeibare cocaïne de VS in wilde smokkelen, vermomd als rum. Agenten over de hele wereld zullen meer en meer van dit soort pogingen tegenkomen. Vele hiervan zullen ongemerkt doorglippen, totdat de detectietechnieken meer gelijkwaardig aan hun tegenstander zijn. Het vooruitzicht wijst erop dat de criminelen voorlopig nog de bovenhand zullen hebben gezien hun vindingrijkheid en oneindige stroom geld. Gezien de feiten is het zeer waarschijnlijk dat de volgende innovatieve techniek zich al aandringt, of misschien al bezig is, zonder dat we het weten.

In mei ontdekten Argentijnse agenten dat smokkelaars al methodes hebben ontwikkeld om vloeibare cocaïne op grote schaal te produceren. De lading die ze in dat geval ontdekten, was meer dan $40 miljoen waard, en had de VS als doel. Misdaadsyndicaten mixten de cocaïne in een partij olie, met de hulp van een Mexicaanse chemicus. Het geeft een besef welke mogelijkheden een nieuwe smokkelroute als De Krim biedt voor de Europese markt. Op het moment is er tegen deze mate van geraffineerdheid, vindingrijkheid en meer complimenteuze woorden geen enkele rechtshandhaving opgewassen.